Implanty zębowe Katowice
Etapy leczenia implantologicznego
Leczenie implantologiczne składa się z dwóch etapów: wszczepienia implantu i etapu protetycznego. Zabieg wszczepienia implantu planowany jest na podstawie diagnostyki radiologicznej oraz badań pacjenta. W naszym gabinecie chirurgii stomatologicznej w Katowicach, dzięki zastosowaniu komputerowego znieczulenia, zabieg jest w całości bezbolesny. Polega on na nacięciu dziąsła, odsłonięciu kości i umieszczeniu tytanowego implantu w otworze wykonanym w kości. Następnie wszczep jest przykrywany dziąsłem i rana jest zszywana. Wolna przestrzeń między zębami może zostać wypełniona tymczasowym mostem adhezyjnym. Po okresie 3-6 miesięcy, niezbędnym do integracji implantu z kością, można przystąpić do kolejnego etapu.Etap protetyczny następuje po pełnej integracji implantu z kością. Implantolog odsłania implant i zakłada śrubę gojącą, przygotowując dziąsło do odbudowy protetycznej. Następnie pobierany jest wycisk, który przesyłany jest do laboratorium protetycznego. Tam technicy przygotowują ostateczne uzupełnienie protetyczne. Na ostatniej wizycie lekarz osadza odbudowę protetyczną na implancie. Dzięki temu pacjent zyskuje trwałe rozwiązanie, które nie różni się wyglądem od naturalnych zębów.
Implant zębowy jest tytanowym elementem, wprowadzanym w kość szczęki lub żuchwy, którego zadaniem jest odbudowa i idealne odwzorowanie brakującego korzenia zęba lub poprawa utrzymania ruchomej protezy zębowej. Wykonany jest on z tytanu – najbardziej biozgodnego i bezpiecznego materiału. Nie powoduje on alergii i jest bardzo dobrze tolerowany przez organizm. Duża wytrzymałość zapewnia długotrwałe utrzymanie w jamie ustnej.
- braki zębowe pojedyncze
- braki zębowe mnogie
- braki skrzydłowe (tylne odcinki łuku zębowego)
- całkowite bezzębie
- leczenie interdyscyplinarne wad zgryzu
- wiek poniżej 18 roku życia
- ciąża
- choroby krwi, np. zaburzenia krzepnięcia
- nieustabilizowana cukrzyca
- choroba nowotworowa
- zaawansowana parodontoza i bardzo zła higiena jamy ustnej
W przypadku braku chorób ogólnych zabieg nie wymaga szczególnego przygotowania, jednak, jeśli one występują, bardzo ważne jest, aby poinformować o nich implantologa
Zabieg wszczepienia implantu zębowego jest pierwszym etapem leczenia implantologicznego. Planowany jest on na podstawie diagnostyki radiologicznej i skrupulatnym badaniu pacjenta. Dzięki zastosowaniu najnowocześniejszego komputerowego znieczulenia zabieg ten jest w całości bezbolesny, a pacjent przez cały czas trwania wizyty czuje się komfortowo. Polega on na nacięciu delikatnie dziąsła, lekkim odsłonięciu kości i przy pomocy specjalnego urządzenia wykonaniu małego otworu, w którym następnie umieszczany jest tytanowy implant. Zabieg kończy się przykryciem wszczepu dziąsłem i zszyciem rany tak, że nie jest on wyczuwalny w jamie ustnej. Na czas integracji implantu z kością istnieje możliwość wypełnienia wolnej przestrzeni między zębami tymczasowym mostem adhezyjnym, który nie wymaga opracowania zębów sąsiednich.
Etap protetyczny jest drugą fazą leczenia implantologicznego. Wykonywany jest on po upływie 3-6 miesięcy. Podczas tego okresu wszczepiony implant integruje się z kością, tak aby stworzyć solidny i pewny filar dla uzupełnienia. W przypadku braków pojedynczych zębów stosowanym uzupełnieniem jest korona protetyczna, natomiast w przypadku rozleglejszych braków międzyzębowych lub nawet w przypadku całkowitego bezzębia rekonstrukcja odbywa się przy pomocy mostu protetycznego lub protezy ruchomej typu overdenture.
Etap ten składa się zazwyczaj z 3 wizyt. Podczas pierwszej wizyty implantolog odsłania implant i zakłada specjalną śrubę tzw. gojącą, która przygotowuje dziąsło do ostatecznej odbudowy protetycznej. W trakcie następnej wizyty pobierany jest wycisk, który przesyłany jest do laboratorium protetycznego. Tam, jedni z najlepszych techników, z którymi mamy przyjemność współpracować, przygotowują łączniki indywidualne i ostateczne uzupełnienie protetyczne. Ostatnią fazą leczenia implantologicznego jest osadzenie odbudowy protetycznej.
Uzupełnienia implantoprotetyczne są najbardziej estetycznym rozwiązaniem, które sprawia, iż praktycznie nie da się ich odróżnić od prawdziwych zębów. W przeciwieństwie do tradycyjnych mostów nie wymagają one niszczenia struktury zębów sąsiednich, a ich trwałość jest gwarancją komfortu pacjenta na wiele lat.
Zalecenia po zabiegu implantacji są identyczne jak w przypadku standardowych zabiegów chirurgicznych. W celu lepszego przebiegu procesu gojenia po zabiegu zalecane jest przestrzeganie następujących wskazań:
- W dniu oraz dwa dni po zabiegu nie palić papierosów i nie spożywać alkoholu.
- Jeść i pić dopiero po upływie czasu działania miejscowego znieczulenia (około 2 godziny). Zaleca się unikać gorących pokarmów i napojów oraz nie gryźć w okolicy zabiegowej.
- W okresie po zabiegowym zaleca się unikanie uprawiania sportu wyczynowego oraz ekstremalnych obciążeń klimatycznych (jazda na nartach, podróż w tropiki).
- Po ustąpieniu znieczulenia, w razie wystąpienia dolegliwości bólowych można przyjmować ogólnodostępne środki przeciwbólowe, nie przekraczając zalecanej dawki.
- W okolicy miejsca operacji, policzka i podbródka może wystąpić obrzęk, który po paru dniach zniknie. Złagodzenie tych objawów można uzyskać stosując zimne okłady.
- Nie należy ingerować w ranę (zaleca się nie dotykać okolicy zabiegowej palcami ani językiem).
- Decydujący wpływ na powodzenie leczenia ma higiena jamy ustnej. Tylko w przypadku, gdy jesteście Państwo gotowi po każdym posiłku dokładnie czyścić zęby i okolice zabiegu, sukces leczenia może być zapewniony.
- Można delikatnie używać płukanek antyseptycznych do zębów po 48 godzinach od zabiegu przez okres 7 do 14 dni. Nie zaleca się używania elektrycznej szczoteczki do zębów w okolicy rany.
Pacjent po zakończonym leczeniu implantoprotetycznym powinien zgłaszać się na wizyty kontrolne co 6 miesięcy oraz przestrzegać podstawowych zasad higieny jamy ustnej. Zastosowanie się do powyższych zaleceń jest warunkiem gwarancji leczenia.
Sterowana regeneracja kości (augmentacja)
Przebieg zabiegu
Zabieg augmentacji polega na delikatnym nacięciu i podniesieniu dziąsła oraz umieszczeniu w miejscu ubytku kości specjalnego biomateriału, który stanowi rusztowanie do powstawania nowej kości. Następnie ubytek zabezpiecza się specjalną membraną, która zapewnia prawidłową regenerację kości. Miejsce zabiegu przykrywa się dziąsłem i zszywa rany. Przez 2 dni po zabiegu augmentacji należy unikać palenia papierosów i spożywania alkoholu, nie spożywać gorących pokarmów i napojów, nie uprawiać sportu wyczynowego, stosować zimne okłady na obrzęki, dbać o higienę jamy ustnej i używać płukanek antyseptycznych.
Wskazaniem do zabiegu augmentacji jest zbyt mała ilość tkanki kostnej do wprowadzenia implantu w szczęce lub żuchwie, zdiagnozowana dzięki badaniu klinicznemu i radiologicznemu pacjenta.
W przypadku braku chorób ogólnych zabieg nie wymaga szczególnego przygotowania, jednak, jeśli choroby te występują, bardzo ważne jest, aby poinformować o nich implantologa.
Zabieg augmentacji wykonywany jest jako element procedury implantacji lub jako osobny zabieg. W obu przypadkach jego przebieg jest identyczny. Polega on na delikatnym nacięciu i podniesieniu dziąsła oraz umieszczeniu w miejscu ubytku kości specjalnego biomateriału stanowiącego rusztowanie do powstawania nowej kości pacjenta. Następnie, wypełniony ubytek zabezpiecza się specjalną błoną/membraną, która zapewnia prawidłową regenerację kości. Ostatnim etapem zabiegu jest przykrycie miejsca zabiegu dziąsłem i zszycie rany. Szwy usuwane są podczas następnej wizyty. Czas regeneracji kości wynosi około 6 miesięcy.
Przeciwwskazania do zabiegu to:
- wiek poniżej 18 roku życia
- ciąża
- choroby krwi, np. zaburzenia krzepnięcia
- nieustabilizowana cukrzyca
- choroba nowotworowa
- zaawansowana parodontoza i bardzo zła higiena jamy ustnej
Zalecenia po zabiegu augmentacji są identyczne jak w przypadku standardowych zabiegów chirurgicznych. W celu lepszego przebiegu procesu gojenia po zabiegu zalecane jest przestrzeganie następujących wskazań:
- W dniu oraz dwa dni po zabiegu nie palić papierosów i nie spożywać alkoholu.
- Jeść i pić dopiero po upływie czasu działania miejscowego znieczulenia (około 2 godziny). Zaleca się unikać gorących pokarmów i napojów oraz nie gryźć w okolicy zabiegowej.
- W okresie pozabiegowym zaleca się unikanie uprawiania sportu wyczynowego oraz ekstremalnych obciążeń klimatycznych (jazda na nartach, podróż w tropiki).
- Po ustąpieniu znieczulenia, w razie wystąpienia dolegliwości bólowych można przyjmować ogólnodostępne środki przeciwbólowe, nie przekraczając zalecanej dawki.
- W okolicy miejsca operacji, policzka i podbródka może wystąpić obrzęk, który po paru dniach zniknie. Złagodzenie tych objawów można uzyskać stosując zimne okłady.
- Nie należy ingerować w ranę (zaleca się nie dotykać okolicy zabiegowej palcami ani językiem).
- Decydujący wpływ na powodzenie leczenia ma higiena jamy ustnej. Tylko w przypadku, gdy jesteście Państwo gotowi po każdym posiłku dokładnie czyścić zęby i okolice zabiegu sukces leczenia może być zapewniony. Nigdy nie należy zaniechać w przyszłości zabiegów higienicznych.
- Można delikatnie używać płukanek antyseptycznych do zębów po 48 godzinach od zabiegu przez okres 7 do 14 dni. Nie zaleca się używania elektrycznej szczoteczki do zębów w okolicy rany.
Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinuslift)
Metoda otwarta
Metoda otwarta polega na zniesieniu małego fragmentu kości od strony policzka, uzyskaniu dostępu do zatoki i jej delikatnym podniesieniu. Wolna przestrzeń wypełniana jest biomateriałem, który z czasem przekształca się w nową kość. Miejsce zabiegu zabezpiecza się resorbowalną błoną i pokrywa dziąsłem. Proces gojenia trwa 6-9 miesięcy.
Metoda zamknięta
Metoda zamknięta jest mniej inwazyjna i polega na wytworzeniu małych otworów na szczycie wyrostka zębodołowego, przez które wprowadza się narzędzia do podniesienia dna zatoki. Powstała przestrzeń wypełniana jest biomateriałem, a otwory zaszywane. Czas regeneracji kości trwa około 6 miesięcy.
Po zabiegach Sinus Lift należy unikać podnoszenia ciśnienia w górnych drogach oddechowych, np. poprzez kichanie z otwartymi ustami i niewydmuchiwanie nosa.
Wskazaniem do zabiegu jest zbyt mała ilość tkanki kostnej do wprowadzenia implantów w odcinku bocznym szczęki.
Obecnie zabieg wykonywany jest dwoma technikami, a o wyborze jednej z nich decyduje implantolog po indywidualnej analizie radiologicznej.
Pierwsza metoda to tzw. metoda otwarta. Pozwala ona na bardzo dużą odbudowę kości, wynoszącą nawet 10 mm. Polega ona na zniesieniu małego fragmentu kości wyrostka zębodołowego szczęki od strony policzka, uzyskaniu dostępu do zatoki i jej delikatnym podniesieniu. Uzyskana wolna przestrzeń wypełniana jest specjalnym biomateriałem, który z czasem będzie się rozpuszczał, a na jego miejscu będzie powstawała kość. Wytworzone okienko w kości zamykamy resorbowalną błoną zabezpieczającą miejsce zabiegu, którą pokrywamy dziąsłem. Tak przygotowane miejsce pod przyszłą implantację goi się 6-9 miesięcy. Dopiero po tym czasie możemy wprowadzić implant. Zdarza się natomiast, że podczas zabiegu podnoszenia zatoki uzyskane warunki pozwalają już nam od razu przystąpić do implantacji. Zabieg ten nie różni się niczym od standardowego zabiegu wprowadzenia implantu, z wyjątkiem wydłużenia czasu gojenia do około 9 miesięcy.
Drugą techniką podnoszenia zatoki szczękowej jest metoda zamknięta. Dzięki niej możliwe jest uzyskane około 3 mm kości, dlatego preferowana jest przy dobrych warunkach kostnych. Jest ona zdecydowanie prostsza i mniej inwazyjna niż technika otwarta. Pierwszym etapem jest wytworzenie małych otworów na szczycie wyrostka zębodołowego szczęki, przez które wprowadza się specjalne narzędzia, przy pomocy których podnosi się dno zatoki. Następnie wytworzoną przestrzeń wypełnia się biomateriałem, a powstałe otwory zaszywa się. Czas odtwarzania kości również trwa około 6 miesięcy.
Przeciwwskazania do zabiegu to:
- choroby zatok przynosowych
- wiek poniżej 18 roku życia
- ciąża
- choroby krwi, np. zaburzenia krzepnięcia
- nieustabilizowana cukrzyca
- choroba nowotworowa
- zaawansowana parodontoza i bardzo zła higiena jamy ustnej
Przestrzeganie zaleceń po zabiegu podniesienia zatoki szczękowej wspomaga proces gojenia:
- Niepodnoszenie ciśnienia w górnych drogach oddechowych (w tym czasie pacjent powinien kichać z otwartymi ustami i nie wydmuchiwać nosa).
- W dniu oraz dwa dni po zabiegu nie palić papierosów i nie spożywać alkoholu.
- Jeść i pić dopiero po upływie czasu działania miejscowego znieczulenia (około 2 godziny). Zaleca się unikać gorących pokarmów i napojów oraz nie gryźć w okolicy zabiegowej.
- W okresie pozabiegowym zaleca się unikanie uprawiania sportu wyczynowego oraz ekstremalnych obciążeń klimatycznych (jazda na nartach, podróż w tropiki).
- Po ustąpieniu znieczulenia, w razie wystąpienia dolegliwości bólowych można przyjmować ogólnodostępne środki przeciwbólowe, nie przekraczając zalecanej dawki.
- W okolicy miejsca operacji może wystąpić obrzęk, który po paru dniach zniknie. Złagodzenie tych objawów można uzyskać stosując zimne okłady.
- Nie należy ingerować w ranę – zaleca się nie dotykać okolicy zabiegowej palcami ani językiem.
- Decydujący wpływ na powodzenie leczenia ma higiena jamy ustnej. Tylko w przypadku, gdy jesteście Państwo gotowi po każdym posiłku dokładnie czyścić zęby i okolice zabiegu sukces leczenia może być zapewniony. Nigdy nie należy zaniechać w przyszłości zabiegów higienicznych.
- Można delikatnie używać płukanek antyseptycznych do zębów po 48 godzinach od zabiegu przez okres 7 do 14 dni. Nie zaleca się używania elektrycznej szczoteczki do zębów w okolicy rany.