Poniedziałek – Piątek 9:00 – 19:00 Sobota – Niedziela- NIECZYNNE
ul. Tysiąclecia 82

40-871 Katowice

Znieczulenie komputerowe

Tradycyjne znieczulenie przy użyciu strzykawki jest zwykle bolesne, szczególnie, gdy podawane jest zbyt szybko – środek znieczulający gromadzi się wówczas w tkankach, powodując bolesne uczucie rozpierania. W znieczuleniu komputerowym natomiast, dzięki zastosowanym rozwiązaniom, roztwór znieczulający wprowadzany jest odpowiednio do oporu tkanek, przez co cała procedura jest bezbolesna i w pełni komfortowa dla pacjenta.

Leczenie kanałowe

Leczenie kanałowe realizowane jest w kilku etapach:

Etap I: Badanie i dokładna diagnostyka

Stosując system radiowizjografii cyfrowej (RTG) oceniamy anatomię zęba oraz stopień zniszczenia tkanek. Używane w naszym gabinecie aparaty do zdjęć RTG to nowoczesne sprzęty emitujące minimalną dawkę promieniowania. Badanie jest szybkie i bezpieczne.

Etap II: Izolacja zęba oraz otwarcie komory

Po wykonaniu znieczulenia lekarz stomatolog zakłada specjalną ochronną gumę- koferdam. Chroni ona kanały przed zakażeniem bakteriami z jamy ustnej, a pacjenta przed działaniem środków chemicznych stosowanych do płukania kanałów. Następnie lekarz stomatolog otwiera komorę zęba, a po dojściu do kanałów oczyszcza je.

Etap III: Opracowanie kanałów zębowych przy wykorzystaniu mikroskopu lub lup zabiegowych

Za pomocą specjalnych narzędzi kanał jest kompletnie oczyszczany ze zbędnej miazgi i toksyn bakteryjnych. Dokładność opracowania kanałów na całej długości sprawdzana jest przez lekarza stomatologa przy pomocy endometru oraz mikroskopu lub lup stomatologicznych. Podczas opracowania kanały są obficie płukane środkami dezynfekującymi i aktywowane ultradźwiękami. Gwarantuje to dokładne oczyszczenie wnętrza zęba i zapobiega nawrotom infekcji.

Etap IV: Osuszenie kanałów i ich wypełnienie

Leczone kanały są dokładnie osuszane i wypełniane biozgodnym materiałem- gutaperką. Kontrolne zdjęcie RTG sprawdza poprawność wypełnienia kanałów i pozwala zakończyć leczenie kanałowe.

Etap V: Trwała odbudowa zęba

W zależności od stopnia utraty tkanek zęba lekarz stomatolog dobiera indywidualnie rodzaj odbudowy.

Dzięki zastosowaniu najnowocześniejszego komputerowego znieczulenia zabieg leczenia kanałowego jest w całości bezbolesny, a pacjent przez cały czas trwania wizyty czuje się komfortowo.

Nowoczesne technologie stosowane w DENTICON umożliwiają przeprowadzenie całego leczenia kanałowego w ciągu jednej wizyty w większości przypadków.

Po wykonaniu leczenia endodontycznego gwarancją najlepszego i długoterminowego efektu leczenia jest wzmocnienie zęba wkładem koronowo-korzeniowym oraz rekonstrukcja korony zęba za pomocą uzupełnienia protetycznego.

Istnieje również możliwość, że przez jakiś czas po zabiegu pacjent może odczuwać nadwrażliwość zęba, utrzymującą się od kilku godzin do kilku dni. Wszystkie związane z leczeniem dolegliwości bólowe można załagodzić za pomocą ogólnodostępnych środków przeciwbólowych.

Chirurgia stomatologiczna

Ósemki, tzw. zęby mądrości, to częsta przyczyna różnych problemów stomatologicznych. Są to zęby, które wyrastają dość późno, przez co nie ma już dla nich miejsca w łuku zębowym. W rezultacie ósemki wyrzynają się częściowo, rosną w nieprawidłowym kierunku lub całkowicie zatrzymują się w kości. W tym sytuacjach w większości przypadków istnieje konieczność ich ekstrakcji.

Główne wskazania do usunięcia ósemek to:

  • Utrudnione oczyszczanie okolicy zęba z nawracającymi stanami zapalnymi dziąsła wokół zęba mądrości
  • Ból i problemy z pełnym otwieraniem ust
  • Brak miejsca w łuku zębowym i stłoczenie zębów, które prowadzi do wad zgryzu
  • Ucisk na ząb sąsiedni
  • Próchnica ósemek ze względu na utrudnione oczyszczenie
  • Przygotowanie do leczenia ortodontycznego

Przed zabiegiem usunięcia ósemki wykonywana jest diagnostyka cyfrowa za pomocą zdjęcia rentgenowskiego oraz konsultacja chirurgiczna. Sam zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym i jest w pełni bezbolesny.

Po zabiegu pacjent jest szczegółowo informowany o sposobie postępowania, otrzymuje zestaw okładów chłodzących zapobiegających pojawieniu się obrzęku oraz otrzymuje odpowiednie leki przeciwbólowe.

Zęby kwalifikowane są do usunięcia, gdy nie ma możliwości uratowania ich przy zastosowaniu dostępnych nowoczesnych metod leczenia. Ekstrakcja zęba polega na usunięciu zęba z zębodołu przy użyciu odpowiednich narzędzi. Zabieg jest całkowicie bezbolesny dzięki zastosowanemu znieczuleniu miejscowemu. Bardzo istotne, aby usunięcie zęba wykonać możliwie atraumatycznie, co pozwoli pozostawić kość w stanie nienaruszonym. Pozwoli to zapewnić bezbolesne gojenie, zapobiegnie ryzyku komplikacji oraz ułatwi późniejsze leczenie implantologiczne. Po zabiegu pacjent jest szczegółowo informowany o sposobie postępowania, a także otrzymuje odpowiednie leki zmniejszające ryzyko bólu.

Zabieg resekcji korzenia zęba przeprowadzany jest u pacjentów, u których pomimo leczenia kanałowego stan zapalny tkanek okołowierzchołkowych dalej się utrzymuje. Zabieg jest całkowicie bezbolesny dzięki zastosowaniu znieczulenia komputerowego.

Polega on na usunięciu wierzchołka korzenia zęba wraz z przewlekłymi zmianami okołowierzchołkowymi. Dzięki temu zabiegowi istnieje możliwość wyleczenia zęba bez konieczności jego usunięcia. Proces gojenia trwa od 10 dni do 6 miesięcy w zależności od miejsca, w którym resekcja korzenia zęba jest przeprowadzana.

Wędzidełkami nazywane są fałdy błony śluzowej odchodzące od warg oraz języka i przyczepiające się na dziąśle w sąsiedztwie zębów. W większości przypadków nie są one przyczyną żadnych dolegliwości, jednak czasami mogą wymagać korekty, np. w sytuacji planowanego leczenia protetycznego czy ortodontycznego.

Przerośnięte nadmiernie wędzidełko wargi górnej powoduje u dzieci w okresie rozwoju rozsunięcie zębów przednich i powstanie szpary między nimi, tzw. diastemy. Innym przykładem jest nadmiernie rozwinięte wędzidełko języka, które może przyczyniać się do powstawania wady wymowy. Rozwiązaniem w tych sytuacjach jest wykonanie w odpowiednim czasie zabiegu plastyki wędzidełka. Przeprowadzany jest on w znieczuleniu miejscowym. Dzięki zastosowaniu chirurgicznego noża elektrycznego najnowszej generacji zabieg wykonywany jest bardzo precyzyjnie, przebiega szybko, bez krwawienia i konieczności zakładania szwów.

Przerosty błony śluzowej jamy ustnej występują u pacjentów z parafunkcjami, jak np. przygryzanie policzka/wargi oraz w sytuacji zbyt długiego użytkowania nieprawidłowo dopasowanych protez ruchomych. Prowadzi to do powstania nierówności i nadmiarów dziąsła, które utrudniają funkcjonowanie (jedzenie, mówienie) oraz dalsze leczenie protetyczne. Zmiany tego typu wymagają korekcji chirurgicznej. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym, a dzięki zastosowaniu chirurgicznego noża elektrycznego najnowszej generacji przeprowadzany jest bardzo precyzyjnie, szybko, z minimalną inwazyjnością.

  • W dniu oraz dwa dni po zabiegu nie palić papierosów i nie spożywać alkoholu.
  • Jeść i pić dopiero po upływie czasu działania miejscowego znieczulenia (około 2 godziny). Zaleca się unikać gorących pokarmów i napojów oraz nie gryźć w okolicy zabiegowej.
  • W okresie po zabiegowym zaleca się unikanie uprawiania sportu wyczynowego oraz ekstremalnych obciążeń klimatycznych (jazda na nartach, podróż w tropiki).
  • Po ustąpieniu znieczulenia, w razie wystąpienia dolegliwości bólowych można przyjmować ogólnodostępne środki przeciwbólowe, nie przekraczając zalecanej dawki.
  • W okolicy miejsca operacji, policzka i podbródka może wystąpić obrzęk, który po paru dniach zniknie. Złagodzenie tych objawów można uzyskać stosując zimne okłady.
  • Nie należy ingerować w ranę – zaleca się nie dotykać okolicy zabiegowej palcami ani językiem.
  • Można delikatnie używać płukanek antyseptycznych do zębów po 48 godzinach od zabiegu przez okres 7 do 14 dni.
  • Jeśli rana po zabiegowa zabezpieczona została szwami, po 7 dniach należy zgłosić się na wizytę kontrolną połączoną ze zdjęciem szwów.
  • Staranna higiena jamy ustnej ze szczególnym uwzględnieniem okolicy zabiegu warunkuje prawidłowe gojenie rany poekstrakcyjnej.

Fibryna bogatopłytkowa (PRF)

Fibryna bogatopłytkowa wykorzystywana jest do:

  • zaopatrzenia zębodołu po ekstrakcji (zapobiega powstaniu tzw. suchego zębodołu)
  • sterowanej regeneracji (augmentacji) kości
  • podniesienia dna zatoki szczękowej
  • implantologii
  • zabiegów periodontologicznych

Leczenie implantologiczne

Implant zębowy jest tytanowym elementem, wprowadzanym w kość szczęki lub żuchwy, którego zadaniem jest odbudowa i idealne odwzorowanie brakującego korzenia zęba lub poprawa utrzymania ruchomej protezy zębowej. Wykonany jest on z tytanu – najbardziej biozgodnego i bezpiecznego materiału. Nie powoduje on alergii i jest bardzo dobrze tolerowany przez organizm. Duża wytrzymałość zapewnia długotrwałe utrzymanie w jamie ustnej.

  • braki zębowe pojedyncze
  • braki zębowe mnogie
  • braki skrzydłowe (tylne odcinki łuku zębowego)
  • całkowite bezzębie
  • leczenie interdyscyplinarne wad zgryzu
  • wiek poniżej 18 roku życia
  • ciąża
  • choroby krwi, np. zaburzenia krzepnięcia
  • nieustabilizowana cukrzyca
  • choroba nowotworowa
  • zaawansowana parodontoza i bardzo zła higiena jamy ustnej

W przypadku braku chorób ogólnych zabieg nie wymaga szczególnego przygotowania, jednak, jeśli one występują, bardzo ważne jest, aby poinformować o nich implantologa

Zabieg wszczepienia implantu zębowego jest pierwszym etapem leczenia implantologicznego. Planowany jest on na podstawie diagnostyki radiologicznej i skrupulatnym badaniu pacjenta. Dzięki zastosowaniu najnowocześniejszego komputerowego znieczulenia zabieg ten jest w całości bezbolesny, a pacjent przez cały czas trwania wizyty czuje się komfortowo. Polega on na nacięciu delikatnie dziąsła, lekkim odsłonięciu kości i przy pomocy specjalnego urządzenia wykonaniu małego otworu, w którym następnie umieszczany jest tytanowy implant. Zabieg kończy się przykryciem wszczepu dziąsłem i zszyciem rany tak, że nie jest on wyczuwalny w jamie ustnej. Na czas integracji implantu z kością istnieje możliwość wypełnienia wolnej przestrzeni między zębami tymczasowym mostem adhezyjnym, który nie wymaga opracowania zębów sąsiednich.

Etap protetyczny jest drugą fazą leczenia implantologicznego. Wykonywany jest on po upływie 3-6 miesięcy. Podczas tego okresu wszczepiony implant integruje się z kością, tak aby stworzyć solidny i pewny filar dla uzupełnienia. W przypadku braków pojedynczych zębów stosowanym uzupełnieniem jest korona protetyczna, natomiast w przypadku rozleglejszych braków międzyzębowych lub nawet w przypadku całkowitego bezzębia rekonstrukcja odbywa się przy pomocy mostu protetycznego lub protezy ruchomej typu overdenture.

Etap ten składa się zazwyczaj z 3 wizyt. Podczas pierwszej wizyty implantolog odsłania implant i zakłada specjalną śrubę tzw. gojącą, która przygotowuje dziąsło do ostatecznej odbudowy protetycznej. W trakcie następnej wizyty pobierany jest wycisk, który przesyłany jest do laboratorium protetycznego. Tam, jedni z najlepszych techników, z którymi mamy przyjemność współpracować, przygotowują łączniki indywidualne i ostateczne uzupełnienie protetyczne. Ostatnią fazą leczenia implantologicznego jest osadzenie odbudowy protetycznej.

Uzupełnienia implantoprotetyczne są najbardziej estetycznym rozwiązaniem, które sprawia, iż praktycznie nie da się ich odróżnić od prawdziwych zębów. W przeciwieństwie do tradycyjnych mostów nie wymagają one niszczenia struktury zębów sąsiednich, a ich trwałość jest gwarancją komfortu pacjenta na wiele lat.

Zalecenia po zabiegu implantacji są identyczne jak w przypadku standardowych zabiegów chirurgicznych. W celu lepszego przebiegu procesu gojenia po zabiegu zalecane jest przestrzeganie następujących wskazań:

  • W dniu oraz dwa dni po zabiegu nie palić papierosów i nie spożywać alkoholu.
  • Jeść i pić dopiero po upływie czasu działania miejscowego znieczulenia (około 2 godziny). Zaleca się unikać gorących pokarmów i napojów oraz nie gryźć w okolicy zabiegowej.
  • W okresie po zabiegowym zaleca się unikanie uprawiania sportu wyczynowego oraz ekstremalnych obciążeń klimatycznych (jazda na nartach, podróż w tropiki).
  • Po ustąpieniu znieczulenia, w razie wystąpienia dolegliwości bólowych można przyjmować ogólnodostępne środki przeciwbólowe, nie przekraczając zalecanej dawki.
  • W okolicy miejsca operacji, policzka i podbródka może wystąpić obrzęk, który po paru dniach zniknie. Złagodzenie tych objawów można uzyskać stosując zimne okłady.
  • Nie należy ingerować w ranę (zaleca się nie dotykać okolicy zabiegowej palcami ani językiem).
  • Decydujący wpływ na powodzenie leczenia ma higiena jamy ustnej. Tylko w przypadku, gdy jesteście Państwo gotowi po każdym posiłku dokładnie czyścić zęby i okolice zabiegu, sukces leczenia może być zapewniony.
  • Można delikatnie używać płukanek antyseptycznych do zębów po 48 godzinach od zabiegu przez okres 7 do 14 dni. Nie zaleca się używania elektrycznej szczoteczki do zębów w okolicy rany.

Pacjent po zakończonym leczeniu implantoprotetycznym powinien zgłaszać się na wizyty kontrolne co 6 miesięcy oraz przestrzegać podstawowych zasad higieny jamy ustnej. Zastosowanie się do powyższych zaleceń jest warunkiem gwarancji leczenia.

Sterowana regeneracja kości (augmentacja)

Wskazaniem do zabiegu augmentacji jest zbyt mała ilość tkanki kostnej do wprowadzenia implantu w szczęce lub żuchwie, zdiagnozowana dzięki badaniu klinicznemu i radiologicznemu pacjenta.

W przypadku braku chorób ogólnych zabieg nie wymaga szczególnego przygotowania, jednak, jeśli choroby te występują, bardzo ważne jest, aby poinformować o nich implantologa.

Zabieg augmentacji wykonywany jest jako element procedury implantacji lub jako osobny zabieg. W obu przypadkach jego przebieg jest identyczny. Polega on na delikatnym nacięciu i podniesieniu dziąsła oraz umieszczeniu w miejscu ubytku kości specjalnego biomateriału stanowiącego rusztowanie do powstawania nowej kości pacjenta. Następnie, wypełniony ubytek zabezpiecza się specjalną błoną/membraną, która zapewnia prawidłową regenerację kości. Ostatnim etapem zabiegu jest przykrycie miejsca zabiegu dziąsłem i zszycie rany. Szwy usuwane są podczas następnej wizyty. Czas regeneracji kości wynosi około 6 miesięcy.

Przeciwwskazania do zabiegu to:

  • wiek poniżej 18 roku życia
  • ciąża
  • choroby krwi, np. zaburzenia krzepnięcia
  • nieustabilizowana cukrzyca
  • choroba nowotworowa
  • zaawansowana parodontoza i bardzo zła higiena jamy ustnej

Zalecenia po zabiegu augmentacji są identyczne jak w przypadku standardowych zabiegów chirurgicznych. W celu lepszego przebiegu procesu gojenia po zabiegu zalecane jest przestrzeganie następujących wskazań:

  • W dniu oraz dwa dni po zabiegu nie palić papierosów i nie spożywać alkoholu.
  • Jeść i pić dopiero po upływie czasu działania miejscowego znieczulenia (około 2 godziny). Zaleca się unikać gorących pokarmów i napojów oraz nie gryźć w okolicy zabiegowej.
  • W okresie pozabiegowym zaleca się unikanie uprawiania sportu wyczynowego oraz ekstremalnych obciążeń klimatycznych (jazda na nartach, podróż w tropiki).
  • Po ustąpieniu znieczulenia, w razie wystąpienia dolegliwości bólowych można przyjmować ogólnodostępne środki przeciwbólowe, nie przekraczając zalecanej dawki.
  • W okolicy miejsca operacji, policzka i podbródka może wystąpić obrzęk, który po paru dniach zniknie. Złagodzenie tych objawów można uzyskać stosując zimne okłady.
  • Nie należy ingerować w ranę (zaleca się nie dotykać okolicy zabiegowej palcami ani językiem).
  • Decydujący wpływ na powodzenie leczenia ma higiena jamy ustnej. Tylko w przypadku, gdy jesteście Państwo gotowi po każdym posiłku dokładnie czyścić zęby i okolice zabiegu sukces leczenia może być zapewniony. Nigdy nie należy zaniechać w przyszłości zabiegów higienicznych.
  • Można delikatnie używać płukanek antyseptycznych do zębów po 48 godzinach od zabiegu przez okres 7 do 14 dni. Nie zaleca się używania elektrycznej szczoteczki do zębów w okolicy rany.

Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinuslift)

Wskazaniem do zabiegu jest zbyt mała ilość tkanki kostnej do wprowadzenia implantów w odcinku bocznym szczęki.

Obecnie zabieg wykonywany jest dwoma technikami, a o wyborze jednej z nich decyduje implantolog po indywidualnej analizie radiologicznej.

Pierwsza metoda to tzw. metoda otwarta. Pozwala ona na bardzo dużą odbudowę kości, wynoszącą nawet 10 mm. Polega ona na zniesieniu małego fragmentu kości wyrostka zębodołowego szczęki od strony policzka, uzyskaniu dostępu do zatoki i jej delikatnym podniesieniu. Uzyskana wolna przestrzeń wypełniana jest specjalnym biomateriałem, który z czasem będzie się rozpuszczał, a na jego miejscu będzie powstawała kość. Wytworzone okienko w kości zamykamy resorbowalną błoną zabezpieczającą miejsce zabiegu, którą pokrywamy dziąsłem. Tak przygotowane miejsce pod przyszłą implantację goi się 6-9 miesięcy. Dopiero po tym czasie możemy wprowadzić implant. Zdarza się natomiast, że podczas zabiegu podnoszenia zatoki uzyskane warunki pozwalają już nam od razu przystąpić do implantacji. Zabieg ten nie różni się niczym od standardowego zabiegu wprowadzenia implantu, z wyjątkiem wydłużenia czasu gojenia do około 9 miesięcy.

Drugą techniką podnoszenia zatoki szczękowej jest metoda zamknięta. Dzięki niej możliwe jest uzyskane około 3 mm kości, dlatego preferowana jest przy dobrych warunkach kostnych. Jest ona zdecydowanie prostsza i mniej inwazyjna niż technika otwarta. Pierwszym etapem jest wytworzenie małych otworów na szczycie wyrostka zębodołowego szczęki, przez które wprowadza się specjalne narzędzia, przy pomocy których podnosi się dno zatoki. Następnie wytworzoną przestrzeń wypełnia się biomateriałem, a powstałe otwory zaszywa się. Czas odtwarzania kości również trwa około 6 miesięcy.

Przeciwwskazania do zabiegu to:

  • choroby zatok przynosowych
  • wiek poniżej 18 roku życia
  • ciąża
  • choroby krwi, np. zaburzenia krzepnięcia
  • nieustabilizowana cukrzyca
  • choroba nowotworowa
  • zaawansowana parodontoza i bardzo zła higiena jamy ustnej

Przestrzeganie zaleceń po zabiegu podniesienia zatoki szczękowej wspomaga proces gojenia:

  • Niepodnoszenie ciśnienia w górnych drogach oddechowych (w tym czasie pacjent powinien kichać z otwartymi ustami i nie wydmuchiwać nosa).
  • W dniu oraz dwa dni po zabiegu nie palić papierosów i nie spożywać alkoholu.
  • Jeść i pić dopiero po upływie czasu działania miejscowego znieczulenia (około 2 godziny). Zaleca się unikać gorących pokarmów i napojów oraz nie gryźć w okolicy zabiegowej.
  • W okresie pozabiegowym zaleca się unikanie uprawiania sportu wyczynowego oraz ekstremalnych obciążeń klimatycznych (jazda na nartach, podróż w tropiki).
  • Po ustąpieniu znieczulenia, w razie wystąpienia dolegliwości bólowych można przyjmować ogólnodostępne środki przeciwbólowe, nie przekraczając zalecanej dawki.
  • W okolicy miejsca operacji może wystąpić obrzęk, który po paru dniach zniknie. Złagodzenie tych objawów można uzyskać stosując zimne okłady.
  • Nie należy ingerować w ranę – zaleca się nie dotykać okolicy zabiegowej palcami ani językiem.
  • Decydujący wpływ na powodzenie leczenia ma higiena jamy ustnej. Tylko w przypadku, gdy jesteście Państwo gotowi po każdym posiłku dokładnie czyścić zęby i okolice zabiegu sukces leczenia może być zapewniony. Nigdy nie należy zaniechać w przyszłości zabiegów higienicznych.
  • Można delikatnie używać płukanek antyseptycznych do zębów po 48 godzinach od zabiegu przez okres 7 do 14 dni. Nie zaleca się używania elektrycznej szczoteczki do zębów w okolicy rany.

Stomatologia estetyczna

Licówki porcelanowe to cienkie porcelanowe łuski nakładane na delikatnie oszlifowany ząb od jego strony wargowej lub policzkowej. Ze względu minimalnie inwazyjne szlifowanie zęba tylko w obrębie szkliwa uznawane są za bezpieczną metodą poprawy estetyki uśmiechu.

Licówki służą do poprawy harmonii uśmiechu, zmiany kształtu zębów (w tym ich wydłużenia, poszerzenia), zamykania przerw między zębami, estetycznej odbudowy zębów ukruszonych, zmiany koloru zębów (pokrycie przebarwień i plam opornych na zabiegi wybielania).
Trwałość tego typu uzupełnień przy przestrzeganiu zasad higieny i regularnym zgłaszaniu się na wizyty kontrolne to dziesiątki lat.

Licówki przeciwwskazane są w przypadku wady zgryzu, nieleczonego bruksizmu, złej higieny jamy ustnej, szkodliwych nawyków (np. obgryzanie paznokci, podgryzanie długopisów), przy brakach zębowych w odcinkach bocznych uzębienia, przy zębach bardzo zniszczonych, z rozległymi wypełnieniami lub ubytkami próchnicowymi.

Stosując nowoczesne materiały kompozytowe, można w sposób minimalnie inwazyjny poprawić kształt i kolor zębów już podczas jednej wizyty. Materiały te mają szeroką paletę barw i ścieralność bardzo zbliżoną do naturalnych zębów, a dodatkowo wykorzystując specjalne podbarwiacze, umożliwiają uzyskanie trwałych, pięknych odbudów spełniających oczekiwania estetyczne nawet najbardziej wymagających pacjentów. Dzięki zastosowanemu znieczuleniu komputerowemu zabieg jest w pełni bezbolesny.

Wskazaniami do wykonania estetycznych wypełnień kompozytowych są:

  • zmiana niekorzystnego kształtu zębów (wydłużenie, poszerzenie, rekonstrukcja uszkodzonej powierzchni zębów przednich)
  • ukruszenia i pęknięcia zębów
  • odbudowa zębów złamanych
  • zamknięcie przerw między zębami (diastemy)
  • stare wypełnienia niespełniające wymogów estetycznych pacjenta 

Wybielanie

Wybielanie zębów BEYOND należy do jednego z najbardziej popularnych systemów wybielania zębów na świecie. Jest to zabieg jednowizytowy, polegający na nałożeniu specjalnego żelu wybielającego na powierzchnię zębów, a następnie aktywowaniu go przez światło specjalnego akceleratora. Jest to zabieg szybki i zarazem bardzo skuteczny, przez co często preferowany przez naszych pacjentów. Cała procedura trwa około 1 godziny.

Substancją aktywną żelu wybielającego jest nadtlenek wodoru. Zawiera on również w swoim składzie substancje zabezpieczające zęby przed nadmierną nadwrażliwością podczas zabiegu. Światło emitowane przez akcelerator ma za zadanie znaczne przyspieszenie procesu wybielania przez zwiększenie częstotliwości reakcji chemicznych. Po zabiegu zęby stają się jaśniejsze od 5 do 14 odcieni według skali Vita, a efekt wybielania pozostaje widoczny przez minimum 2 lata.

Wybielanie OPALESCENCE to metoda wybielania nakładkowego. Składa się ona z 2 etapów. W pierwszej kolejności lekarz dentysta po badaniu i zakwalifikowaniu pacjenta do wybielania pobiera wyciski, na podstawie których technik wykonuje indywidualnie dopasowane nakładki. Tylko tak przygotowane szyny przylegają dość dokładnie, by chronić powierzchnie zębów pokryte preparatem przed kontaktem ze środowiskiem jamy ustnej i śliną. Jest to niezbędne, bo enzymy zawarte w ślinie szybko doprowadzają do inaktywacji środków wybielających.

Kolejny etap pacjent przeprowadza sam w warunkach domowych. Po dokładnym oczyszczeniu zębów aplikuje on otrzymany preparat Opalescence na indywidualne nakładki i umieszcza je w jamie ustnej i delikatnie dociska do zębów. Zaleca się stosowanie nakładek na noc. W przypadku wystąpienia nadwrażliwości czas noszenia nakładek można skrócić do 2 godzin (można również zrobić jednodniową przerwę w wybielaniu). W nakładkach nie należy jeść posiłków ani pić.

Czas trwania całej kuracji jest indywidualny. W większości wystarcza okres 2 tygodni. Po przeprowadzonej procedurze należy zgłosić się na wizytę kontrolną. Lekarz ponownie wykona zdjęcia i porówna ze stanem początkowym.

Wyróżniamy przebarwienia pochodzenia endogennego i egzogennego. Pierwsze z nich powstają na skutek wbudowania substancji barwnikowych w twarde tkanki zęba. Przyczyny ogólnoustrojowe takich przebarwień to między innymi przedawkowanie fluoru lub antybiotyków tetracyklinowych podczas rozwoju zębów.  Mogą być też związane z chorobami ogólnoustrojowymi, dziedzicznymi lub wynikać z zaburzeń metabolizmu. Przebarwienia egzogenne są wynikiem przylegania substancji barwnikowych i pigmentów do powierzchni zęba. Przebarwienia te są dość łatwe do usunięcia. Źródłem tych barwników w diecie są np. kawa, herbata, czerwone wino, buraki, kurkuma, sosy curry, czekolada i kakao. Również palenie papierosów powoduje powstanie nieestetycznych osadów.

Wybielanie zębów może spowodować lekką nadwrażliwość pozabiegową na bodźce termiczne. Jest ona przemijająca, ustępuje w ciągu kilku dni po przeprowadzeniu wybielania. Aby zniwelować te niewielkie dolegliwości, zalecamy stosowanie specjalnego preparatu aplikowanego w naszym gabinecie, nakładki czy specjalne pasty do zębów.

Wypełnienia zębów i uzupełnienia protetyczne nie ulegają wybieleniu, dlatego po około 2 tygodniach od zabiegu należy je wymienić stosownie do otrzymanego koloru pozostałych zębów.

Po zabiegu wybielania zębów należy powstrzymać się od jakiegokolwiek picia czy jedzenia przez 2 godziny. Nie należy również żuć gumy, myć czy płukać zębów. Dopuszczalne jest wypicie niewielkiej ilości czystej wody.

Podstawowym zaleceniem umożliwiającym uzyskanie lepszego i trwalszego efektu jest tzw. biała dieta. Nie jest to nic innego, jak sposób odżywiania eliminujący z jadłospisu wszelkie produkty, które potencjalnie mogą zabarwić świeżo wybielone szkliwo zębów. W ciągu 48 godzin nie jest wskazane jedzenie produktów ani picie napojów, których barwniki mogą osadzić się na chropowatej po wybielaniu powierzchni zęba.

Jedyne choroby ogólnoustrojowe będące przeciwwskazaniem do wybielania to rzadkie schorzenia genetyczne i metaboliczne. Przeciwwskazaniem miejscowym jest czynny proces próchnicowy czy uszkodzenie struktury zębów.

MIT NR 1: Wybielanie osłabia szkliwo zębów.

Przeprowadzone liczne badania kliniczne wykazały nieszkodliwość zabiegu dla struktury tkanek twardych zębów. Po wybielaniu nie ulega zmianie wytrzymałość szkliwa na ścieranie. Stopień zmineralizowania i twardość szkliwa również pozostają na tym samym poziomie. Dla zmniejszenia mineralizacji i rozpuszczania kryształów szkliwa potrzebny jest spadek pH (obserwowany m.in. w przebiegu choroby próchnicowej). Podczas profesjonalnego wybielania pH jest na wyższym poziomie – nie ma ryzyka osłabienia szkliwa.

MIT NR 2: Pasty i paski wybielające z apteki i drogerii skutecznie wybielają zęby.

Preparaty dopuszczone do ogólnodostępnego obrotu w Unii Europejskiej mają bardzo niskie stężenie nadtlenku wodoru rzędu około 0,1%. Nie są one w stanie wybielić zębów, bo związek ten od razu jest inaktywowany przez enzymy zawarte w ślinie. Mogą one usuwać jedynie bardzo powierzchowne przebarwienia zewnętrzne, jednak podobny efekt daje dokładne szczotkowanie zębów zwykłą pastą.

Korony i mosty

Korony protetyczne są „czapeczkami” wykonanymi z porcelany na podbudowie z tlenku cyrkonu (estetyczne prace pełnoceramiczne) lub na podbudowie metalowej (licowane porcelaną).  Ich zadaniem jest przywrócenie kształtu, barwy i estetycznego wyglądu zębom znacznie zniszczonym.
Ząb pod koronę wymaga oszlifowania. Jest to niezbędne, by znieść wypukłości powierzchni, utworzyć dokładną płaszczyznę przylegania i stworzyć odpowiednią ilość miejsca dla uzupełnienia.

Mosty protetyczny stosujemy w celu uzupełnienia braków zębowych pojedynczych lub mnogich. W przeciwieństwie do protez ruchomych uzupełnienia te są na stałe łączone z zębami pacjenta, przez co nie trzeba ich wyciągać do zabiegów higienicznych. W budowie mostu wyróżniamy filary i przęsło. Filary są koronami umieszczonymi na oszlifowanych zębach sąsiadujących z luką po utraconych zębach. Łączą się one z przęsłem, które jest elementem wypełniającym wolne miejsce. Kształt przęsła odpowiada zębom naturalnym, przez co odbudowa braku wygląda bardzo estetycznie. Zęby filarowe muszą być prawidłowo wyleczone i dobrze osadzone w kości. Minusem w przypadku tego uzupełnienia jest konieczność oszlifowania filarów (często są to zdrowe zęby) – doskonałą alternatywą dla mostu są prace na implantach.

Szlifowanie zębów wykonujemy w powiększeniu, co gwarantuje dokładność preparacji i idealne dopasowanie korony/mostu. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, co czyni go bezbolesnym dla pacjenta. Po preparacji wykonuje się wyciski z użyciem mas szczegółowo oddających kształt oszlifowanego filaru i jego stosunek do zębów sąsiednich i przeciwstawnych.

Wykonanie korony/mostu protetycznego wymaga zazwyczaj 3 wizyt. Podczas pierwszej wizyty lekarz dentysta przeprowadza dokładne badanie pacjenta, przedstawia plan leczenia, a po uzyskaniu akceptacji wykonuje wstępną preparację. W trakcie następnej wizyty wykonywana jest preparacja ostateczna i pobierany jest wycisk, który przesyłany jest do laboratorium protetycznego. Tam, jedni z najlepszych techników, z którymi mamy przyjemność współpracować, przygotowują uzupełnienie ostateczne. Zęby na czas między wizytami zabezpieczane są estetycznymi koronami tymczasowymi. Chronią one filary przed zakażeniem bakteriami z jamy ustnej i nadają kształt harmonizujący z zębami sąsiednimi. Pozwala to pacjentowi na całkowicie normalne funkcjonowanie. Podczas kolejnej wizyty po akceptacji wyglądu uzupełnienia przez pacjenta przystępuje się do cementowania pracy. Zacementowane na stałe uzupełnienie pozwala cieszyć się pięknym, nowym zębem przez wiele lat.

Ortodoncja

Leczenie ortodontyczne składa się z 5 etapów. Pierwszym z nich jest konsultacja diagnostyczna, podczas której ortodonta pobiera wycisk górnego i dolnego łuku, które są podstawą do wykonania gipsowych modeli diagnostycznych. Na podstawie tych modeli i zdjęć rentgenowskich dokonywana jest dokładna analiza występującej wady oraz tworzony jest plan leczenia.

Kolejna wizyta polega na przedstawieniu planu leczenia i po uzyskaniu akceptacji pacjenta dokonujemy założeniu aparatu. Proces ten jest kompletnie bezbolesny i trwa około jednej godziny. Na zakończenie pacjentowi przekazywane są wszystkie zalecenia związane z użytkowaniem aparatu oraz przestrzeganiem zasad higieny.

Leczenie ortodontyczne wymaga wizyt kontrolnych. W przypadku aparatów stałych zazwyczaj odbywają się one raz na miesiąc.

Osiągnięcie oczekiwanych efektów umożliwia zdjęcie aparatu. Nie jest to jednak koniec leczenia ortodontycznego, gdyż uzyskana korekcja wady musi zostać utrwalona, aby zapobiec jej nawrotowi. W tym celu ortodonta projektuje specjalny aparat retencyjny. Może on mieć postać niewidocznego, metalowego drucika przyklejanego do zębów od strony języka, wyjmowanej płytki akrylowej lub plastikowej przeźroczystej nakładki na zęby. 

Powszechnie obowiązująca zasada mówi, że okres retencji nie powinien być krótszy niż połowa okresu aktywnego leczenia. Ważne jest, aby w międzyczasie pamiętać o odbywanych co pół roku wizytach kontrolnych u stomatologa.

Czas leczenia ortodontycznego zależy od rodzaju oraz stopnia nasilenia wady zgryzu i może trwać od 12 do 30 miesięcy. Najczęściej aparat noszony jest przez około 24 miesiące.

Podczas wizyty konsultacyjnej ortodonta wykonuje dokładne badanie i przedstawia wstępny problem ortodontyczny. Wykonuje również zdjęcia cyfrowe oraz rentgenowskie, jak również pobiera wyciski zębów w celu pogłębienia diagnostyki i przygotowania planu leczenia.

Wizyty kontrolne ustalane są w zależności od rodzaju wady zgryzu. U większości pacjentów leczonych aparatami stałymi wizyty odbywają się co 4 tygodnie.

Leczenie ortodontyczne to leczenie dostępne dla pacjentów w każdym wieku. Umożliwia ono uzyskanie doskonałych efektów estetycznych, co jest bardzo ważne w leczeniu kompleksowym. W odróżnieniu od dzieci i młodzieży stopień mineralizacji kości osoby dorosłej jest większy, przez co leczenie ortodontyczne może przebiegać nieco dłużej.

Leczenie ortodontyczne jest bezbolesne. Jedynie po wizytach, podczas których aktywowany jest aparat, można doświadczać uczucia ucisku lub dyskomfortu podczas zagryzania zębów.

Podczas leczenia ortodontycznego powinno unikać się pokarmów o konsystencji twardej (np. cukierki, twarde owoce) oraz pokarmów lepkich (np. karmel, guma do żucia). Stosując się do zaleceń, można zapobiec dodatkowym awaryjnym wizytom w celu naprawy złamanych lub uszkodzonych elementów aparatów ortodontycznych.

Stomatologia dziecięca

Pierwsza wizyta u stomatologa jest niezwykle istotna dla dziecka – jej przebiegu na długo pozostanie w pamięci małego pacjenta i będzie miał olbrzymi wpływ na przyszłą współprace z lekarzem dentystą. Zalecamy, aby pierwsza wizyta miała miejsce zaraz po pojawieniu się pierwszych ząbków u dziecka, około 6-8 miesiąca życia.

Wizyty kontrolne dziecka powinny odbywać się co około 3-6 miesięcy w zależności od potrzeb. Regularne spotkania budują zaufanie i sprawiają, że dzieci czują się bezpiecznie. Umożliwiają one również wykrycie wszelkich niechcianych zmian już na wczesnym etapie i ich leczenie. W trakcie nich pokazujemy jak dbać o higienę jamy ustnej co zapobiega m.in. rozwojowi próchnicy w przyszłości. Na koniec wizyty dzielny pacjent otrzymuje nagrodę.

Podtlenek azotu (gaz rozweselający)

Efekt uspokajający uzyskuje się, wdychając podtlenek azotu za pomocą specjalnej maseczki zakładanej na nos. Po krótkim czasie odczuwane jest przyjemne oszołomienie, obniżony jest poziom lęku i dodatkowo występuje słabe działanie przeciwbólowe. Aby osiągnąć całkowitą bezbolesność zabiegu, wykonuje się znieczulenie miejscowe. Po zabiegu pacjent oddycha czystym tlenem, co powoduje eliminację podtlenku azotu z organizmu.

Czas trwania zabiegu sedacji wziewnej podtlenkiem azotu jest uzależniony od czasu trwania właściwego leczenia i wynosi od 15 minut do około 1,5 godziny.

Przeciwskazania do sedacji wziewnej to:

  • nieżyt górnych dróg oddechowych (przeziębienie, przerost migdałków)
  • choroby płuc
  • wrodzona wada serca
  • ciąża
  • stwardnienie rozsiane, porfiria, miastenia gravis
  • choroby psychiczne
  • alkoholizm

Profilaktyka i higiena

Skaling zębów to usuwanie kamienia nazębnego osadzającego się głównie w rejonie szyjek zębowych. Odbywa się on za pomocą narzędzi ultradźwiękowych – skalerów, które przykładane są do miejsc nagromadzonych złogów. Emitowane mikrodrgania powodują rozpad kamienia i oczyszczenie powierzchni zębów. Zabieg jest bezpieczny i zazwyczaj bezbolesny. W razie wystąpienia dolegliwości bólowych na życzenie pacjenta podajemy znieczulenie.

Piaskowanie to zabieg polegający na usunięciu osadów (z kawy, herbaty, papierosów) niemożliwych do oczyszczenia w warunkach domowych. Stosuje się do tego celu specjalny proszek, kierowany na powierzchnię zębów pod dużym ciśnieniem. Procedura ta jest bardzo skuteczna, a przy tym delikatna dla dziąseł i szkliwa zębów.

Fluoryzacja to zabieg mający na celu zabezpieczenie zębów i wzmocnienie ich szkliwa cienką warstwą fluoru. Polega ona na aplikacji preparatu o dużym stężeniu fluoru na powierzchnię zębów, który wbudowuje się w szkliwo i zmniejsza podatność zębów na próchnicę.
Stosowane przez nas specjalne preparaty dla gabinetów stomatologicznych posiadają odpowiednie stężenie fluoru i działają o wiele efektywniej niż w przypadku fluoru zawartego w tradycyjnych pastach do zębów. Zabieg ten jest całkowicie bezpieczny dla pacjentów, również tych najmłodszych.

Call Now Button